معنی ثقل، سنگینی

وزن

ثقل

سنگینی

وزن و سنگینی

سنگینی، وزن

سنگینی. [س َ] (حامص مرکب) ثقل. گرانی. وزن و گرانی. ثقالت. ضد سبکی. || آهستگی. وقار. || جمود. || صلابت. || کابوس. || اشتداد. || ناخوشی. || ناپسندی. (ناظم الاطباء).

ثقل. [ث َ] (ع اِمص) سنگینی. گرانی. || (مص) گران شدن آزمودن وزن بدست. || چربیدن و افزون آمدن چیزی بر چیزی در وزن. || گوسفند را دروا کردن برای سنجیدن گوشت. || سخت بیمار شدن. || سنگین شدن بیماری کسی. || ثقلت المراءه؛ گران شد زن و ظاهر شد آبستنی وی. || ثقل عرفج، تازه و ترگردیدن شاخ آن. ثقل ثمام، تر و تازه گردیدن ثمام.

ثقل. [ث ُ] (ع ص، اِ) ج ِ ثقیل.

ثقل. [ث ِ] (اِخ) محلی است در شعر زهیر. (مراصد الاطلاع).

سنگین بودن گرانی وزن ثقل. یا سنگنی گوش. ثقل سامعه کری.

سنگین شدن، سنگینی،
(پزشکی) یبوست،
(موسیقی) بم بودن صدا،
* ثقلِ سامعه: سنگینی گوش،

سنگین بودن،
گرانی، ثقل،
[مجاز] وقار، متانت،

ثقل، جاذبیه، خمود، وزن

ثِقَل، سنگینی، وزن،

بارسنگینی، سنگینی، گرانی، ورز، وزن، دشواری، سختی،
(متضاد) سبکی

830